Geel hoorntje

Ach, wat lief, het kleverig koraalzwammetje (Calocera viscosa) blijkt ook nog een klein broertje te hebben dat de naam geel hoorntje (Calocera cornea) draagt. Het belangrijkste verschil is dat het geel hoorntje in grootte nauwelijks boven de centimeter uit zal komen. Toch gaat hij niet onopvallend door het leven, al blijkt zijn kleurstelling iets minder uitbundig dan die van het kleverig koraalzwammetje. Het geel hoorntje tooit zich met een okergele, gele tot oranjegele kleur met een vaak wat donker oranje tot bruine top. In tegenstelling tot het kleverig koraalzwammetje vertakt het geel hoorntje zich niet of nauwelijks tot de zo kenmerkende koraalvorm (of geweivorm).

[Image: H. Krisp]

Ook het geel hoorntje heeft, als familietrekje, een gelatineus, ietwat cilindrisch vruchtlichaam. Onder gunstige, vochtige omstandigheden voelt het geel hoorntje glad en kleverig aan, maar in (te) droge periodes heeft deze zwam een interessante overlevingsstrategie: hij krimpt tijdelijk in tot een harde, bijna hoornige massa. Als de omstandigheden verbeteren zuigt het geel hoorntje zich weer vol met vocht en regenereert zichzelf.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Calocera, is een combinatiewoord: in het Oudgrieks betekent kallos (κάλλος) 'mooi' en keros (κηρός) '(bijen)was'. Samengebald betekent de familienaam derhalve 'mooi en wasachtig'. Het tweede deel, cornea, is afgeleid van het Latijnse cornus, wat 'hoorn' betekent. We het herkennen dat woord ook nog in het gehoornde ijsje, de Cornetto, en in het deel van je oog dat cornea ofwel hoornvlies wordt genoemd.

Zoals gemeld is het kleverig koraalzwammetje een saprofiet die leeft op dood naaldhout. Het gele hoorntje heeft zijn eigen plekje in de natuur verworven door zich te specialiseren op dood en vermolmd loofhout. Door de geleidelijke vervanging van naaldbomen door loofbomen op de Waddeneilanden zal het gele hoorntje waarschijnlijk steeds vaker in het Waddengebied worden opgemerkt. Het gele hoorntje is een algemene soort die het hele jaar kan worden waargenomen, al is het najaar de periode dat hij echt vaak gezien wordt.

Het gele hoorntje staat niet als giftig bekend, maar wordt algemeen als oneetbaar beschouwd vanwege diens gelatineuze textuur, gebrek aan smaak en de minuscule proporties.

Geef nu toe: zo'n teer en kwetsbaar zwammetje als het gele hoorntje moet toch gewoon met rust gelaten worden. Neem een ogenblik te tijd om van te genieten. Wees eindelijk weer eens even één met de natuur.